ABSTRACT

Objectives:

To evaluate the efficacy of vigabatrin (VGB) in epileptic children. Patients and Methods: The study included 78 epileptic children (45 boys, 33 girls; mean age 54.5 months; range 4-192 months). According to the ILAE 1989 claşification, the diagnoses were partial epilepsy in 55, generalized epilepsy in 5, and infantile spasm in 18 patients. The efficacy of treatment was evaluated in the 4th, 12th, and 24th months. Results : At the end of four months, 45% (n=25) and 30% (n=16) of patients with partial epilepsy exhibited more than 50% and 25% to 50% reduction in seizures, respectively. Vigabatrin was given to 40 patients for 12 months and to 18 patients for 24 months. Five patients manifested remişion. More than 50% seizure reduction was obtained in 55% and 72% of patients with infantile spasm at the end of four and 12 months, respectively. Six patients became seizure-free. Because of no response, VGB was discontinued at the end of four months in patients with generalized seizures. Nervousneş was the most common adverse effect (16.5%). No severe adverse effects were observed to discontinue VGB therapy. Conclusion: Vigabatrin was found efficient in patients with infantile spasm. While a good seizure control was obtained in nearly half of the patients with partial epilepsy at the end of a year, prolonged use was aşociated with lower control rates.

Çocukluk Çağı Epilepsilerinde Vigabatrin Tedavisi

Amaç :

Epileptik çocularda vigabatrin (VGB) tedavisinin etkinliğini değerlendirmek. H astalar ve Yöntemler: Çalışmaya yaş ortalamas ı 54.5 ay (dağılım 4-192 ay) olan epilepsili 78 çocuk (45 erkek, 33 kız) alındı. ILAE sınıflaması- na (1989) göre olguların 55'i parsiyel epilepsi, be- şi jeneralize epilepsi, 18'i infantil spazm tanısı ile izlenmekte idi. Vigabatrin tedavisinin etkinliği tedavinin 4, 12 ve 24. aylarında değerlendirildi. Bulgular: Dördüncü ayda, parsiyel epilepsili olgular ın %45'inde (n=25) nöbet sıklığında %50'nin üzerinde, %30'unda (n=16) %25-50 düzeyinde azalma sağlandı. Vigabatrin, parsiyel epilepsili olgular ın 40'ına 12 ay süreyle, 18'ine 24 ay süreyle verildi. Beş olgu remisyon olarak değerlendirildi. İnfantil spazm grubunda, dördüncü ayda olguların %55'inde, 12. ayda %72'sinde %50'nin üzerinde nöbet azalması sağlandı. Altı olguda tam nöbet kontrolü elde edildi. Jeneralize nöbet tanımlayan olgularda VGB, ilaca yanıtsızlık nedeniyle dördünc ü ayda kesildi. Olgularda en sık görülen yan etki sinirlilik (%16.5) idi. İlaç kesilmesine neden olacak bir yan etki görülmedi. Sonuç: Vigabatrin infantil spazmlı olguların tedavisinde başarılı bulundu. Bir yılın sonunda parsiyel epilepsili olguların yarısında iyi bir nöbet kontrol ü sağlanırken, kullanım süresi uzadıkça bu kontrolün azaldığı gözlendi.

Anahtar Kelimeler:

Antikonvulzanlar/terapötik kullan ım/yan etki; çocuk; elektroensefalografi; epilepsi/ilaç tedavisi; vigabatrin