E-ISSN: 2792-0550
The Sensitivity and Specificity of History in the Diagnosis of Epileptic Seizures
PDF
Cite
Share
Request
Original Article
VOLUME: 8 ISSUE: 1
P: 9-15
June 2002

The Sensitivity and Specificity of History in the Diagnosis of Epileptic Seizures

Arch Epilepsy 2002;8(1):9-15
Abdulkadir KOÇER 1
Nurhan İNCE 2
Eren GÖZKE 3
Emel KOÇER 4
1. PTT Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği
2. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı
3. PTT Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Kliniği
4. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Düzce Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı
No information available.
No information available
Received Date: 31.05.2001
Accepted Date: 19.11.2001
PDF
Cite
Share
Request

ABSTRACT

Objectives:

To determine the specificity and sensitivity of history in the diagnosis of epileptic seizures. Patients and Methods: Sixty-eight patients (28 males, 40 females; mean age 28 years; range 2 to 78 years) presented with a complaint of fainting. Initial diagnoses were compared with definitive diagnoses reached through detailed investigations. The methodological validity of history in leading to definitive diagnosis was sought. R e sul t s : Definitive diagnoses included epileptic seizures (ES) in 29 cases (42.6%) and non-epileptic seizures (NES) in 29 cases (42.6%); 10 cases had both seizure types. The most frequent ES and NES types were generalized tonic-clonic (n=17) and psychogenic seizures (n=16), respectively. The most common ictal finding was unresponsiveneş in both types. An initial diagnosis of EN by history was confirmed in 20 out of 30 patients. Of 32 patients with NES, nine had a final diagnosis of EN. The sensitivity and specificity of history in the diagnosis of epileptic seizures were 64.1% and 62.1%, respectively. Overall diagnostic value of anamnesis was 63.2%. C on c l u s i o n : The initial diagnosis of epileptic seizures can be improved by administering a welldesigned seizure-questionnaire, evaluating patients at a more specialized outpatient clinic circumstances, and by a more carefully history taking.es,

Epileptik Nöbetlerin Tanısında Öykünün Duyarlılık ve Seçiciliğinin Değerlendirilmesi

Amaç:

Epileptik nöbetlerin tanısında öykünün duyarl ılık ve seçiciliğini araştırmak. Hastalar ve Yöntemler: Bayılma şikayetiyle baş- vuran 68 olgu (28 erkek, 40 kadın; ort. yaş 28; da- ğılım 2-78) çalışmaya alındı. Öykü ile elde edilen öntanılar ile kesin tanılar karşılaştırıldı. Epilepsinin kesin tanısında yapılan ayrıntılı incelemeler göz önünde tutularak, öykünün yöntemsel geçerlili ği değerlendirildi. Bulgular: Yirmi dokuz olguda epileptik nöbet (EN) (%42.6), 29 olguda (%42.6) epileptik olmayan nö- bet (EON) tanıları kondu. On olguda iki nöbet türü birlikte gözlendi. En sık gözlenen EN tablosu jeneralize tonik-klonik nöbetler (n=17) iken, EON içinde en sık psikojenik nöbetlerle (n=16) karşılaşıldı. Hem EN'de hem de EON'de en sık iktal bulgu yan ıtsızlık idi. Epileptik nöbet öntanısı alan 30 olgunun 20'sinde tanı doğrulandı. Öntanısı EON olan 32 olgunun dokuzunda EN son tanısı kondu. Epilepsi tanısını koymada öykünün duyarlılığı %64.1, seçiciliği %62.1 bulundu. Öykünün genel tanı de- ğeri ise %63.2 idi. Sonuç: Normal poliklinik şartlarında epilepsi olgular ının %64.1'i öykü ile tanınabildi. Nöbet-anket formu eşliğinde, özel poliklinik şartlarında ve dikkatli bir öyküyle bu oranın daha yüksek olabileceği düşünüldü.

Anahtar Kelimeler:

Konversiyon bozuklukları/tanı/komplikasyon; tanı, ayırıcı; epilepsi/fizyopatoloji/tanı;medikal öykü alımı; psikofizyolojik bozukluklar/tanı; nö-bet/fizyoloji/tanı.