ABSTRACT
To determine the relationship of occipital paroxysmal activity with seizure symptoms and clinical features of patients, and to evaluate its changes in time. Patients and Methods: Twenty-one patients with clear occipital paroxysmal activity in at least one EEG recording during a 5.5 year period since January 1990 were evaluated with regard to age, sex, seizure symptoms, EEG, neuroradiological findings and the disease course. Follow-up (n=19) was 7 months to 17 years. Results: Of 21 patients, 15 cases were males. Mean age of determining occipital paroxysmal activity was 8.6 years. Mean follow-up was 9.3±4.6 years. Generalized and complex partial seizures were found in 13 and six patients, respectively. Six patients manifested visual symptoms suggestive of occipital lobe seizures. Neuroradiological investigations (n=11) revealed lesions related to seizures in six patients. Of eighteen cases with more than one EEG recording; anterior migration of focus was detected in seven, while six patients presented with normal EEG findings. The disease was resistant to therapy in six patients. Conclusion: Occipital paroxysmal activity was infrequently accompanied by seizures suggestive of occipital lobe origin, with generalized convulsions being the most common seizure type. In addition, occipital paroxysmal activity was not a persistent finding at least in some cases, which showed anterior migration.
Oksipital yerleşimli paroksismal aktivitenin nöbet semptomlarıyla ve hastaların klinik özellikleriyle ilişkisini, zaman içinde gösterdiği değişiklikleri belirlemek. Hastalar ve Yöntemler: Ocak 1990 tarihinden itibaren 5.5 yıl içinde en az bir EEG'sinde net oksipital lokalizasyonlu sivri dalga saptanan 21 hasta yaş, cins, nöbet semptomları, EEG, nöroradyolojik bulgular ve seyir açısından değerlendirildi. On dokuz hasta altı ay ile 17 yıl arasında izlenebildi. Bulgular: Onbeşi erkek olan olguların EEG'sinde oksipital bölgede sivri dalga saptanma yaşı ortalaması 8.6 idi. Ortalama izlem süresi 9.3±4.6 yıldı. On üç hasta jeneralize konvülziyon, altı hasta ise kompleks parsiyel nöbet geçirmekteydi. Sadece altı olguda oksipital lob başlangıçlı nöbete işaret eden görsel semptomlar izlendi. Nöroradyolojik inceleme yapılan 11 hastanın altısında nöbetle ilişkili olabilecek lezyon saptandı. Birden fazla EEG'si olan 18 hastanın yedisinde epileptik odakta daha ön bölgelere kayma, altısında ise normale dönme saptandı, izlenebilen 19 hastanın altısı tedaviye dirençli idi. Sonuç: Çalışmamız oksipital bölgeye işaret eden nöbet belirtilerinin oksipital lokalizasyonlu paroksismal anomalilere, düşük oranda eşlik ettiğini, nöbetlerde yüksek oranda jeneralizasyon görüldüğünü ve bu lokalizasyondaki anomalinin zaman içinde daha ön bölgelere yer değiştirebildiğini göstermiştir.
ELEKTROANSEFALOGRAFİ; EPİLEPSİ/KOMPLİKASYON; OKSİPİTAL LOB/FİZYOPATOLOJİ; NÖBET/FİZYOPATOLOJİ/KOMPLİKASYON; GÖRME BOZUKLUKLARI/ETYOLOJİ.
Keywords: ELECTROENCEPHALOGRAPHY, EPILEPSY/COMPLICATIONS, OCCIPITAL LOBE/PHYSIOPATHOLOGY, SEIZURES/PHYSIOPATHOLOGY/COMPLICATIONS, VISION DISORDERS/ETIOLOGY.
