Objectives:

Due to short recording time allocated to routine EEG monitoring, interictal epileptiform discharges (IEDs) may be difficult to detect in patients with partial e p i l e p s y. We evaluated the role of long-term routine interictal EEG (LTRI-EEG) in detecting IEDs in partial epilepsy. Patients and Methods: Fifty-three patients with partial epilepsy (26 males, 27 females; mean age 31.9 years; range 6 to 72 years) had diagnoses of temporal lobe epilepsy (n=36) and extra-temporal epilepsy (n=16). Routine interictal EEGs for 30 minutes and one-hour routine and onehour sleep deprivation EEGs were obtained. EEG recordings were claşified as normal, unknown, focal, lateralized, and generalized. Clinical correlations were sought between focal and lateralized EEGs and seizure types. Result s : Findings of long-term routine interictal EEGs were correlated with clinical seizure types in 81% of TLE, and 87.5% of extra-temporal epilepsy patients, whereas routine EEG was correlated with seizure types in 40.5% and 62.5% of the patients, respectively. Long-term routine interictal EEG was found to be significantly superior to routine EEG in TLE (p<0.01). No significant diff e r e n c e was found between the two methods in patients with extra-temporal epilepsy. Of 44 patients in whom focal and/or lateralized IEDs were detected by LT R I - E E G , epileptic focus was determined in 34 patients (77.2%); routine interictal EEG allowed to identify the epileptic focus in 16 of 25 patients (64%). Conc l u s i o n : Long-term routine interictal EEG seems to be more reliable in the detection of IEDs in TLE patients and in determining the epileptic focus.

Parsiyel Epilepside İnteriktal Epileptiform Deşarjların Saptanmasında Uzun Süreli Rutin İnteriktal EEG'nin Yeri

Amaç :

Rutin interiktal elektroensefalografinin (EEG) görece kısa olan süresi, parsiyel epilepside interiktal epileptiform deşarjların (İED) kayıt şansını azaltmaktadır. Bu çalış- mada uzun süreli rutin interiktal EEG'nin (USRİ-EEG) parsiyel epilepsili hastalarda rutin kullanımını araştırdık. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmamıza 37'si temporal lob epilepsisi (TLE), 16'sı ekstratemporal epilepsi tanı- sı ile takip edilmekte olan parsiyel epilepsili 53 hasta (26 erkek, 27 kadın; ort. yaş 31.9; dağılım 6-72) alındı. Tüm hastalarda 30 dakika süreli rutin interiktal EEG ve bir saatlik normal, bir saatlik uyku deprivasyonlu USRİ- EEG çekildi. Elektroensefalografiler normal, belirsiz, fokal, lateralize ya da jeneralize olarak sınıflandırıldı ve hastanın nöbet tipi ile uyumu araştırıldı. Bulgular: Uzun süreli rutin interiktal EEG, TLE'li hastalar ın %81'inde ve ekstratemporal epilepsili hastaların %87.5'inde klinik ile uyumlu bulgu verirken, rutin interiktal EEG için bu oranlar sırasıyla %40.5 ve %62.5 bulundu. Temporal lob epilepsili hastalarda, USRİ-EEG'nin, rutin interiktal EEG'ye üstünlüğü istatistiksel açıdan da anlamlıydı (p<0.01). İki yöntem arasında ekstratemporal epilepsili hastalarda anlamlı bir farklılık saptanmadı. Uzun süreli rutin interiktal elektroensefalografide fokal ve/veya lateralize İED saptanan 44 hastanın 34'ünde (%77.2) İED'nin bir odaktan kaynaklandığı görüldü. Rutin interiktal EEG'de patoloji saptanan 25 hastanın 16'sında (%64) bulgular odak göstermekte idi. Sonuç: Temporal lob epilepsili hastalarda interiktal epileptiform deşarjların saptanmasında USRİ-EEG'nin yararl ı bir yöntem olduğunu düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler:

Elektroensefalografi/yöntem; epilepsi,temporal lob/tanı; hippokampus/patoloji; lateralite/fizyoloji;skleroz/patoloji; temporal lob/patoloji.

Keywords: Electroencephalography/methods, epilepsy, temporal lobe/diagnosis, hippocampus/pathology, laterality/physiology, sclerosis/pathology, temporal lobe/pathology